امت اسلامي در عصر مأمون و معتصم و واثق به فتنه عظيم و فراگيري با عنوان حدوث و قدم قرآن گرفتار شدند؛ امام هادي عليه السلام در حفظ شيعه از اين بحث انحرافي نقش مهمي ايفا كرد. او در بغداد شيعيان خود را اينگونه مورد خطاب قرار داد:

خدا ما و شما را از اين فتنه مصون دارد، ما اين جدال در (حدوث و قدم) قرآن را بدعت مي دانيم كه سئوال كننده و پاسخ دهنده هر دو در گناه آن شريكند، تنها سخني كه در اين باره بايد گفت و ريشه اين بحث انحرافي را كند، اين است كه: الله آفريدگار (قديم و ازلي) است، و ما سواي او (حادث و) آفريده اويند، و قرآن كلام خداست.