[17] -17- ابودعامه گويد: در آن بيماري كه امام هادي عليه السلام از دنيا رفت، براي عيادت، به خدمتش رسيدم، چون خواستم برگردم، فرمود: ابادعامه! تو بر من حق پيدا كردي، آيا حديثي كه خوشحالت كند برايت نگويم؟

عرض كردم: خود را چقدر نيازمند آن مي بينم، اي فرزند رسول خدا صلي الله عليه و آله!

فرمود: پدرم محمد بن علي عليهماالسلام، از پدر خود علي بن موسي عليهماالسلام، از پدر خود موسي بن جعفر عليهماالسلام، از پدر خود جعفر بن محمد عليهماالسلام، از پدر خود محمد بن علي عليهماالسلام، از پدر خود علي بن الحسين عليهماالسلام، از پدر خود علي بن ابي طالب عليه السلام نقل كرد كه فرمود: رسول خدا صلي الله عليه و آله به من فرمود: علي جان! بنويس، عرض كردم: چه بنويسم؟

فرمود: بنويس: به نام خداوند بخشنده مهربان، ايمان، آن [نوري] است كه در دل ها جاي مي گيرد، و اعمال [انسان]، آن را تصديق مي كند، و اسلام، آن است كه بر زبان، جاري مي شود، و به سبب آن، ازدواج [با همسران مسلمان]، حلال مي گردد.

ابودعامه گويد: عرض كردم: اي فرزند رسول خدا! سوگند به خدا نمي دانم كداميك نيكوتر است، خود حديث، يا سند حديث؟

فرمود: اين حديث، نوشته اي است به خط علي بن ابي طالب عليه السلام، و املاي رسول خدا صلي الله عليه و آله، كه ما [خاندان نبوت] - كوچك از بزرگ - از ايشان به ارث مي بريم.