[190] - 190- طوسي با سند خود از موسي بن جعفر بن ابراهيم نقل مي كند كه گفت:

به امام هادي عليه السلام نوشتم: فدايت شوم، اينجا چيزهايي از فارس بن حاتم نقل مي شود، و ميان او و علي بن جعفر اختلاف است، تا آنجا كه هر يك از ديگري تبري مي جويد، اگر مصلحت بداني كه بر من منت نهي و نظر خود را درباره ي ايشان بيان فرمايي، و اينكه كداميك از جانب شما عهده دار نيازهاي من است تا فقط به او مراجعه كنم كه به اين ارشاد نيازمندم؟

به خواست خدا [در حق من] احسان فرموده اي.

امام عليه السلام در پاسخ نوشت: اين كه سؤال و شك ندارد، خدا مقام علي بن جعفر را والا قرار داده است، خداي سبحان ما را باز داشته از اينكه او را با ديگري بسنجيم، در نيازهاي خود نزد علي بن جعفر برو، و از فارس بن حاتم پرهيز كن، و نگذاريد كه او در هيچ يك از نيازها و كارهاي شما دخالت كند، تو و هر كه از همشهريانت كه از تو شنوايي دارند به اين دستور عمل كنيد، من از نيرنگهاي او با مردم آگاهم، بخواست خدا به او توجه نكنيد.

سپس طوسي مي گويد: فضل بن شاذان در يكي از نوشته هاي خود آورده است: يكي از دروغ پردازان مشهور، فارس بن حاتم قزويني فاسق است.