[269] -56- طوسي با سند خود از ابواسحاق بن عبدالله نقل مي كند كه گفت:

در دلم اين سؤال نقش بسته بود كه روزهايي كه روزه ي آن ها مستحب است كدامند؟ تصميم گرفتم خدمت امام هادي عليه السلام كه در قريه ي صريا بود برسم، و اين را به كسي نگفتم، به خدمت امام عليه السلام رسيدم، چون مرا ديد فرمود: ابااسحاق! آمدي كه از روزهايي كه روزه ي آن ها مستحب است بپرسي، و آن ها چهار روز است: روز بيست و هفتم رجب، روزي كه خداي سبحان محمد صلي الله عليه و آله را به سوي بندگانش مبعوث كرد تا براي جهانيان رحمت باشد. و روز ميلاد پيامبر صلي الله عليه و آله كه هفده ربيع الاول است، و روز 25 ذي القعده كه روز دحوالارض است، و روز غدير [، هيجدهم ذي الحجة] كه در آن روز، پيامبر خدا صلي الله عليه و آله برادر خود علي عليه السلام را راهنما و امام پس از خود قرار داد.

عرض كردم: فدايت شوم، درست است، من به اين قصد آمده بودم، شهادت مي دهم كه تو حجت خدا بر بندگانش هستي.