[317] -104- كليني با سند خود از علي بن سليمان نقل مي كند كه گفت:

به امام هادي عليه السلام نوشتم: فدايت شوم! من فرزندي ندارم، و زمين هاي زراعتي دارم كه از پدر به ارث برده ام يا بعضي را خريده ام، و از حوادث روزگار ايمن نيستم، فدايت شوم! چه مصلحت مي بيني؟ آيا برخي را وقف فقراء شيعه و مستضعفين كنم، يا آن را بفروشم، و در حيات خود پولش را صدقه بدهم؟ زيرا نگرانم كه پس از من به وقف عمل نشود، و اگر در حياتم آن را وقف كردم، آيا تا زنده هستم مي توانم از آن استفاده كنم يا نه؟

امام عليه السلام در پاسخ نوشت: از مضمون نامه ات آگاه شدم، [اگر وقف كني،] نمي تواني از مال وقفي استفاده كني، اگر از آن ها استفاده مي كني، و ورثه داري وقف، نافذ نخواهد بود، بنابراين آن ها را بفروش، و مقداري از پولش را [در حيات خود] صدقه بده، و اگر هم وقف كردي مقداري از آن ها را براي گذران زندگيت نگهدار، مثل آنچه اميرمؤمنان عليه السلام عمل كرد.