بازگشت

ترجمه


[403] -12- كفعمي مي گويد:

دعاي ساعت دهم [از ادعيه ي ساعات دوازده امام عليه السلام] براي امام هادي عليه السلام است كه وقت آن از دو ساعت پس از عصر است تا پيش از زردي غروب آفتاب [، و آن دعا اين است]:

اي كه والايي و بزرگوار! اي كه چيره اي، و كبريايي داري، و كبريايي داري، و چيره اي! اي كه عزيزي، و بزرگي خود را در عزت خود مي بيني! اي كه سايه [ي فيض]، بر خلق خود گسترد! اي كه منت احسان بر بندگان خود دارد! اي عزيز صاحب انتقام! اي انتقام گيرنده ي به سبب عزت خود، از مشركان! از تو درخواست مي كنم به حق وليت علي بن محمد - كه من او را پيشاپيش حوائج و توجهم به تو قرار داده ام - اينكه بر محمد و آل محمد درود فرستي، و در امور اخروي ياريم فرمايي، و آنچنان عاقبت به خيرم كني كه در حالي كه از من راضي هستي از دنيا ببري، و به رحمت و رضوان خود درآوري، كه تو صاحب فضل بزرگ، و احسان كهني، [و از تو مي خواهم كه] به وسيله ي علي بن محمد مرا در برآوردن حوائج، و انجام نوافل و فرائض، و نيكي به برادران ايماني ام، و اطاعت كامل از تو ياري فرمايي، به رحمتت اي مهربانترين مهربانان! و اين كه...

دعاي ديگر براي اين ساعت

خدايا! تو صاحب اختيار ستوده، آمرزنده ي پر مهر، آغاز كننده [ي آفرينش] و برگرداننده [ي آن]، مالك عرش بزرگ، و كيفر سخت هستي، آنچه بخواهي انجام مي دهي، اي كه از رگ گردن به من نزديكتري! اي كه بر هر چيز شاهدي! اي كه آمرزش گناهان، سختش نيست، و چشم پوشي از عيوب، بزرگش نيست! از تو درخواست مي كنم به حق جلالت، و به حق نور ذاتت كه اركان عرشت را پر كرده، و به حق قدرتت كه بر همه ي ما سوي توانايت ساخته، و به حق رحمتت كه هر چيز را فرا گرفته، و به توانمنديت كه هر توانايي را ناتوان كرده، و به عزتت كه هر عزيزي را ذليل نموده، و به مشيتت كه در [برابر] آن هر بزرگي كوچك شده، و به حق پيامبرت كه با او بر بندگان خود رحم، و به راه راست، هدايتشان كرده اي، و به حق اميرمؤمنان علي بن ابي طالب عليه السلام، اولين كسي كه به پيامبرت ايمان آورد، و او را تصديق كرد، و به آنچه پيمان بسته بود وفا كرد، و صدقه داد، و به حق امام نيكوكار علي بن محمد، آن كه از حيله ي دشمنان حفظش كردي، و چون [مردم] در دعا به او توسل جستند، آيات شگرف خود را به ايشان نماياندي، اينكه بر محمد و ال محمد درود فرستي، كه من ايشان را شفيع درگاهت كرده ام، و ايشان را پيش روي خود، و حوائجم نهاده ام، و اينكه مرا به وسيله ي سرپرستيت در دژي استوار، و به وسيله ي نگهبانيت در عزتي نيرومند قرار دهي، و شكر نعمت ها و احسان هاي خود را به من الهام فرمايي، و توفيق اعتراف به نيكي ها و نعمت هايت را روزيم كني. اي مهربانترين مهربانان!