بازگشت

ورحمة الله وبركاته


اين فراز، عطف به «السَّلام عَلَيْكُم» بوده، و جمله كامل «السَّلام عَلَيكُم و رَحْمةُ اللَّهِ و



[ صفحه 59]



بَرَكاتُهُ» است. و به آن معنا است كه «سلام ما بر شما امامان هدايت، و رحمت خداوند و بركات او بر شما نثار باد.

«رحمة» در اصل به معني «بخشيدن احسان و نيكويي كردن» است. راغب اصفهاني معتقد است «رحمت» هرگاه به خداوند نسبت داده شود، به معني «نعمت بخشيدن» و آنگاه كه مردم را با صفت «رحمت» بخوانيم و به آنها نسبت دهيم، به معني «رقّت قلب و عطوفت» است.

«بركات» جمع «بركت» در اصل از ماده «برك» به معني «سينه شتر» است و چون شترها به هنگام توقف در جايي، سينه خود را به زمين مي چسبانند، تدريجاً اين ماده به معني ثبوت و دوام و استقرار به كار رفته است. بنابراين «بركت» عبارت است از هر نعمتي كه پايدار بماند و «بركات خداوند» به نعمت هاي خدادادي اطلاق مي شود كه اثر آن تا مدّت زيادي باقي باشد.

خداوند همه نعمت هايش داراي بركت است. چه نعمت هايي كه از آسمان مي بارد و چه نعمت هاي كه از زمين مي رويد.

«اللَّهُمَّ... ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ». [1] .

خداوندا... ما را از بركات آسمان ها و زمين روزي عطا فرما.


پاورقي

[1] صحيفه سجاديه، دعاي 19، فراز 7.