«مظهرين» به معني آشكاركنندگان و بيان كنندگان است.

«لامر اللّه و نهيه» عبارت است از امر و نهي خداوند. اوامر خداوند يا وجوبي است و يا استحبابي و نواهي خداوند نيز يا تحريمي است و يا تنزيهي. يعني قسمي از نواهي حرام است و قسم ديگري حرام نيست، ولي مقام و منزلت عاملِ به نهي را پايين مي آورد.

ائمّه معصومين عليهم السلام آشكاركنندگان و بيان كنندگان اوامر و نواهي خداوند هستند و در عمل، اوامر وجوبي و استحبابي را انجام مي دادند و از نواهي تحريمي و تنزيهي دوري مي نمودند و در رأي و تدبّر، بالاترين مقام عبوديّت را دارا بوده و در گفتار نيز احكام الهي را براي مردم بازگو مي نمودند تا جايي كه محدّثين اوّليه، رواياتي را كه از ائمّه معصومين عليهم السلام شنيده بودند، در چهار صد كتاب جمع آوري كرده كه مشهور به «اصول اربع مائة» يعني «اصل هاي چهارصدگانه» گرديد.

محدّثينِ عالم و سخت كوشي كه موقعيّت خود و نياز آيندگان به روايات معصومين عليهم السلام را درك كرده بودند، تمام همّت و تلاش خود را صرف حفظ و نقل حديث از ائمّه عليهم السلام و پرسش از آنها و روايت آن كردند. تنها «ابان بن تغلب» سي هزار حديث از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است.



[ صفحه 96]



از طرفي ديگر ائمّه اطهار عليهم السلام آشكاركنندگان «امر اللّه» هستند. توجّه به اين نكته لازم است كه در قرآن تركيب كلمه «امر اللّه» دوازده مرتبه تكرار شده و «امر اللّه» عبارت است از اموري كه به امر خداوند تحقق خواهد يافت و ائمّه معصومين عليهم السلام بيان كنندگان امرهاي الهي هستند. در زيارتي كه امام رضاعليه السلام به عنوان زيارت جامعه براي تمامي امامان معرّفي كرده اند، اين عبارت آمده است:

«اَلسَّلامُ عَلي مَظاهِري اَمْر اللّهِ و نَهْيِهِ». [1] .

سلام بر ظاهركنندگان و آشكارشدگان امر و نهي خداوند.