«مكرمين» به معنيِ گراميان است.

يكي از مقام هاي بزرگي كه امامان معصوم عليهم السلام نزد خداوند دارند، آن است كه عبد و بنده خداوند هستند.

در سوره «اسراء» وقتي حكايت معراج پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله را مطرح مي نمايد، او را به عنوان «عبد خداوند» معرفي كرده، مي فرمايد:

«سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَي بِعَبْدِهِ...». [1] .

پاك و منزه است خدايي كه بنده خود را سير داد...

بنابراين بالاترين مقامي كه او را به معراج رساند، عبد بودنِ رسول خداست. در تشهدِ نماز نيز قبل از اشاره به رسالت پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله اذعان به عبد بودن ايشان مي كنيم و مي گويم:

«اَشْهَد انَّكَ عَبْدُهُ وَ رَسُوله.»

شهادت مي دهم كه تو بنده و رسول خداوند هستي.



[ صفحه 97]



اوّلين مقامي كه عيسي بن مريم عليه السلام در سخن خود براي مردم بيان داشت، فرمود:

«إِنِّي عَبْدُ اللَّهِ آتَانِيَ الْكِتَابَ وَ جَعَلَنِي نَبِيًّا». [2] .

من بنده خدا هستم، او كتاب (آسماني) به من داده و مرا پيامبر قرار داده است.

حضرت آدم عليه السلام نيز در پايان عمر به وحدانيّت خدا و عبد بودن خود شهادت مي دهد.

فَقال آدم: «اَشْهَدُ انّ لا اله الاّ اللّه وَحْدَهُ لا شَريك لَه وَ اَشْهد انّي عَبداللّه وَ خَليفَته في اَرْضِه». [3] .

حضرت آدم عليه السلام فرمود: من شهادت مي دهم كه هيچ معبودي جز خداي يگانه نيست، او شريكي ندارد و شهادت مي دهم من بنده خداوند و جانشين او بر روي زمين هستم.

همچنين اميرالمؤمنين عليه السلام رو به حارث همداني كرده و خود را اين چنين معرفي مي نمايند:

«يا حارِثُ... اَلا اِنّي عَبْدَاللّهِ و اَخُو رَسُولِ و صِديقَةُ الاَوَلَ قَدْ صَدَقْتُهُ و آدَم بَيْن الرّوحِ و الجَسَدِ». [4] .

اي حارث... آگاه باش من بنده خدا و برادر رسول خدا عليهم السلام و اوّلين تصديق كننده او هستم كه او را صادق دانستم، در آن زمان كه آدم بين روح و جسم خود بود و هنوز خلق نشده بود.