«حزب» به گروهي اطلاق مي شود كه با يكديگر در منش، رفتار، كردار و طرز تفكّر همبستگي داشته باشند.

در قرآن كريم هشت بار كلمه «حزب» آمده كه سه بار به حزب خدا و سه بار به حزب شيطان و دو بار به صورت مطلق آمده است و براي هر يك از اين حزب و گروه ها



[ صفحه 113]



ويژگي هايي بيان شده است.

در آيه بيست و دوّمِ سوره مجادله، خصوصيّات حزب اللّه را ايمان به خداوند، ايمان به قيامت، عدم دوستي با دشمنان خدا، داراي ايماني ثابت در قلب بودن و رضايت آنان از خداوند دانسته و پاداش آنان را رضايت خداوند، تأييد آنان به وسيله وحي از جانب خداوند، داخل شدن در بهشت و جاودانگي آنان در سراي بهشت مي داند.

ائمّه معصومين عليهم السلام در ويژگي هاي پنج گانه ذكر شده، بر فراز قله ايمان به خداوند و روز رستاخيز قرار دارند كه در ايمانشان هيچ خللي وارد نگشته، در برابر دشمنان خدا سر سازش فرود نياورده و محبّ خداوند و راضي به تمامي مقدّرات او هستند. لذا در رأس حزبِ الهي قرار دارند.

امام حسين عليه السلام بر بالاي منبر رفت و پس از حمد الهي، خود را اين گونه معرفي نمود:

«نَحنُ حِزْبُ اللَّهِ الغالِبُونَ و عِترَةُ نَبِيِّهِ الاَقْرَبُونَ، اَحَدُ الثَّقَلَينِ الَّذينَ جَعلَنا رَسولُ اللَّهِ صلي الله عليه وآله ثانيَ كِتاب اللَّهِ...». [1] .

ما حزب خداوند هستيم كه غلبه مي يابيم و ماييم خاندان پيامبر صلي الله عليه وآله و يكي از دو امانت بزرگي كه پيامبر صلي الله عليه وآله در بين مردم قرار داد و ما هستيم دوّمين از كتاب خداوند...

شيعيان آنان نيز، به واسطه تبعيّت از آنان در گروه حزب اللّه جاي گرفته اند.

قال الصادق عليه السلام: «نَحنُ و شِيعَتُنا حِزْبُ اللَّهِ و حِزْبُ اللَّهِ هُمُ الغالِبُونَ». [2] .

امام صادق عليه السلام فرمودند: ما و شيعيان ما، حزب خداوند هستيم و حزب خداوند غلبه يافتگانند.

شيعيان در اثر تربيت ائمّه اطهار عليهم السلام، «حزب اللّه» گرديده اند و اگر آنان نبودند، «حزب اللّه» شناخته نمي شد.



[ صفحه 114]



قال رسولُ اللَّه صلي الله عليه وآله: «يا عَليُ... لَوْلاكَ لَم يُعْرَفُ حِزْبُ اللَّهِ بَعْدي». [3] .

پيامبر صلي الله عليه وآله (خطاب به حضرت علي عليه السلام) فرمودند: اي علي! اگر تو نبودي، حزب خداوند بعد از من شناخته نمي شد.