«مطيعون» جمع «مطيع» از ماده «طوع» به معناي همراه و فرمان بردارِ همراه با خضوع و فروتني است.

ائمّه طاهرين عليهم السلام فرمانبراني بودند كه با رغبت به اطاعت خداوند پرداخته و به فرمان بريِ الهي اعتقادي راسخ داشته، بر اطاعت خود مداومت داشته اند. چرا كه طاعت خداوند، نورِ چشم است.

قال رسول اللّه صلي الله عليه وآله: «الطاعَةُ قُرَّةُ العَينِ». [1] .

همچنين محكم ترين ريشه اتّصال به خداوند متّعال مي باشد.

قال علي عليه السلام: «الطاعةُ لِلّهِ اَقْويَ سَبَبِ». [2] .

اين چنين فرمان برداري اي، پناهگاه استوار خداوند در دنيا و آخرت است.

قال علي عليه السلام: «الطاعَةُ حِرْزٌ». [3] .

و كليد تمام درستي ها و مايه اصلاح تمامي تباهي هاست.

قال علي عليه السلام: «طاعَةُ اللّهِ مِفْتاحُ كُلِّ سَدادٍ و صَلاحِ كلِّ فَسادٍ». [4] .