به فراز «حفظة سرّ اللّه» نيز مراجعه شود.

ائمّه عليهم السلام بر تمام اسرار الهي واقفند و از آن حفظ و حراست نموده، در نگهباني از آن كوشا هستند.

آنان با دانستن علم الأسماء [1] و علم الكتاب و دانستن اسم اعظم خداوند بر اسرار الهي اطّلاع يافته، بر آن واقف شده اند. [2] .

اين اطّلاع تا بدانجا پيش رفته كه هيچ حجابي مابين خداوند و ائمّه معصومين عليهم السلام وجود ندارد و ائمّه عليهم السلام پوشش الهي گشته، رازهاي الهي را حراست مي نمايند.

قال علي بن الحسين عليه السلام: «لَيْسَ بَيْنَ اللّه وَ بَينَ حُجَتَهُ حِجابٌ فَلا لِلّهِ دُونَ حُجَّتَهُ سِتْرٌ، نَحْن اَبْوابُ اللّهِ، وِ نَحْنُ الصِراطُ المُسْتَقيمِ. وَ نَحْن عَيْبةُ عِلْمِهِ وَ نَحْنُ تَراجِمَةُ وَحْيِهِ وَ نَحْنُ اَرْكانُ تَوحيدِهِ وَ نَحْنُ مَوْضِعُ سِرِّه». [3] .

امام زين العابدين عليه السلام فرمودند: بين خداوند و حجّت او حجابي وجود ندارد و



[ صفحه 157]



براي خداوند به جز حجّتش پوششي نيست. ما درگاه هاي خداوند هستيم و ماييم راه مستقيم و ماييم ظرف هاي علم خداوند و ما ترجمه ها و بيان كنندگان وحي الهي مي باشيم و ماييم ستون هاي يگانه پرستي خداوند و ماييم محل هاي راز خداوند.