بازگشت

فالراغب عنكم مارق والازم لكم لاحق والمقَصر في حقكم زاهق


«راغب عنكم» به معني روي گرداننده از شما و اعراض كننده از شما و ترك كننده اتان، مي باشد.

«مارق» يعني از دين به دور شده.

«لازم لكم» يعني ملازم شما، همراه شما و پيوسته به شما.

«لاحق» به معني ملحق شده، به حق رسيده، رسنده و ميوه دوم بعد از ميوه اول است.

«مقصر في حق» به معني كوتاهي كننده، سستي كننده، و باز ايستاده در حق مي باشد.

«زاهق» يعني نابود، باطل، خشك، و هلاك شونده.

در اين فراز به ا مامان معصوم عليهم السلام عرضه مي داريم:



[ صفحه 201]



پس هر كس از شما اعراض نمود و شما را نخواست و شما را ترك كرد از دين به دور و خارج گشته است و آن كسي كه ملازم و همراه شما بود و پيوسته به شما گشت، به دين و حقيقت ملحق شده و بعد از شما كه گُل سرسبد عالم وجود و ميوه اوّلين عالم خلقت هستيد، ميوه دوم گشته است. چرا كه از زيادي گِل شما آفريده شده است و آن كسي كه درباره شما و در حق شما كوتاهي و سستي كرده و در حق شما در جا زده باز ايستاده، نابود و هلاك شده است.

قال الصادق عليه السلام: «كَذَبَ من زعم انه يعرفنا و هو مستمسك بعروة غيرنا». [1] .

امام صادق عليه السلام فرمود: دروغ مي گويد كسي كه گمان مي كند ما را شناخته در حالي كه به ريسمان غير ما پناه برده است (و از ما روي گردانده است).

امام حسن عليه السلام در مجلسي كه معاويه و سرداران او بودند حضور يافتند و به ايراد سخن پرداخته و سؤالات آنها را پاسخي منطقي دادند و چون آنها به آن حضرت و مقام ولايت ايراد مي گرفتند، شروع به دفاع از اهل بيت عليهم السلام كرده و سخناني در فضائل آنان گفتند. امام عليه السلام در ضمن سخنان خود فرمودند:

«انشدكم باللّه أتعلمون اَنَّ رسول اللّه صلي الله عليه وآله حين حضرته الوفاة، و اجتمع اهل بيته قال: اللَّهم هؤلاء اَهلي و عِتْرَتي، اللَّهم وال من والاهم، و انصرهُم عَلي من عاداهم، و قال: إنَّما مثلُ أَهل بَيتي فيكُم كسفينة نوح، من دَخَلَ فيها نَجا و من تَخَلَّفَ عَنها غَرَقَ». [2] .

شما را به خداوند قسم مي دهم، آيا مي دانيد كه رسول خدا صلي الله عليه وآله در هنگام وفاتش اهل بيت خود را جمع كرد و دست به آسمان بالا برد و فرمود: خداوندا اينها خاندان من و عترت من هستند. خداوندا دوست دار هر كه اينها را دوست دارد و اهل بيت مرا ياري ده تا بر دشمنان خود پيروز گردند و سپس فرمود و مَثل اهل



[ صفحه 202]



بيت من در ميان شما، همانند كشتي نوح است. هر كه در آن كشتي داخل گردد، نجات يافته و هر كس از آن كشتي روي گرداند، غرق مي گردد.


پاورقي

[1] بحارالانوار، ج 2، ص 83.

[2] بحارالانوار، ج 44، ص 75 و 76.