«والي» از ماده «ولي» و در اصل به معني «نزديكي و عدم جدايي» است. به همين دليل به سرپرست كه شخصي تحت تربيت و سرپرستي او قرار دارد نيز «وليّ» گفته مي شود و همچنين به دوست و رفيق صميمي، «وليّ» مي گويند.



[ صفحه 214]



«عاد» از ماده «عَدُو» به معني تعدّي نمود و از حد گذراند و تجاوز كرد و همچنين مي تواند از ماده «عَدُوّ» به معني دشمني كرد، باشد.

در اين فراز خطاب به امامان معصوم عليهم السلام عرضه مي داريم هر كس شما را دوست بدارد و به عنوان وليّ برگزيند و از شما پيروي نمايد، همانا خداوند را دوست داشته و او را به عنوان وليّ برگزيده و از او پيروي نموده. و هر كس با شما دشمني كرد، همانا با خداوند دشمني كرده و هر كس شما را دوست دارد، خداوند را دوست داشته و هر كه به شما بغض و كينه داشته باشد، به خداوند بغض و كينه ورزيده است. در اين باره احاديث فراواني داريم كه به يكي از آنها بسنده كنيم.

قال علي عليه السلام سمعت رسول اللّه صلي الله عليه وآله وسلم يقول: «أَنَا سَيّد وُلد آدَم و اَنتَ يا عَلي و الائمَّة مِن بَعْدك سادات امَّتي، مَن احبّنا فقد احبّ اللّه و مَن ابْغَضنا فقد ابغَض اللّه و مَن والانا فقد والي اللّه و مَن عادانا فقد عادي اللّه و مَن اطاعنا فقد اطاع اللّه و مَن عصانا فقد عَصي اللّه». [1] .

حضرت علي عليه السلام مي فرمايد از پيامبر صلي الله عليه وآله وسلم شنيدم كه ايشان فرمودند: من آقاي فرزندان آدم هستم و تو اي علي و امامان بعد از تو، آقايان امّت من. هر كس ما را دوست دارد، خداوند را دوست داشته و هر كس با ما كينه داشته باشد با خداوند كينه توزي كرده و هر كس ما را ولي خود بداند، ولايت خدا را پذيرفته و هر كس با ما دشمني كند، با خدا دشمني كرده و هر كس از ما اطاعت كند، همانا از خدا اطاعت كرده و هر كس با ما مخالفت كند و عصيان ما نمايد، با خداوند مخالفت نموده و عصيانِ خداوند كرده است.