«فاز» از ماده «فوز» به معني «نجات از هلاكت و رسيدن به محبوب» و همچنين «پيروزي توأم با سلامتي» است.

«تمسّك» از ماده «مسك» به معني آويختن به چيزي و محكم گرفتن و نگهداري كردن مي باشد.

در اين فراز مي گوييم: هر كس به شما و ولايت شما دست آويخت و آن را محكم گرفت و از اعتقاد به ولايت و امامت شما نگهباني كرده، آن را در اعماق دل نگاه داشت، با سلامتيْ پيروز گشته و از هلاكت، غضب الهي و آتش دوزخ نجات يافته است.

دست آويختن به ولايت و تمسك به ائمّه معصومين عليهم السلام به آن است كه اعتقاد راسخ



[ صفحه 243]



به ولايت آنها يابيم و آنچه آنان دوست دارند، دوست داشته باشيم و از آنچه امامان معصوم عليهم السلام بيزار هستند، بيزار باشيم و در راه آنها و بر طبق گفتار آنان حركت نماييم. چرا كه ايشان عروةالوثقي و دستگيره محكم الهي هستند.

قال الرضا عليه السلام: قال رسول اللّه صلي الله عليه وآله: «مَن اَحَبَّ اَن يَسْتَمْسِكَ بِالعُروَةِ الوُثْقي فَليتَمسّك بِحبِّ عليِ بنِ ابيطالبِ عليه السلام». [1] .

امام رضا عليه السلام فرمود: پيامبر صلي الله عليه وآله فرمودند: هر كس دوست دارد به دستگيره محكم الهي دست آويزد، پس به محبّت و دوستي علي بن ابيطالب عليه السلام دست آويزد.