بازگشت

حيث لا يلحقه لاحق ولا يفوقه فائق ولا يسبقه سابق ولا يطمع في ادراكه طامع


اين فراز در ادامه فراز قبل است كه يا جمله «خبريه» است كه خبر از شأن و منزلت امامان مي دهد ويا جمله «انشائيه و دعا» است كه ازخداوند طلب مي شود آن چنان مقامي به امامانِ معصوم عليهم السلام عنايت فرمايد كه هيچ كس را ياراي دست يابي به آن مقام نباشد.

پس معناي فراز در جمله «دعا و انشائيه» چنين است:

(خداوندا،) آنچنان مقامي به ائمّه عليهم السلام عنايت فرما كه هيچ ملحق شونده اي به آن مقام



[ صفحه 283]



محلق نگردد و هيچ برتري جوينده اي برتر از آن مقام نرود و هيچ سبقت گيرنده اي از آن مقام سبقت نگيرد و هيچ طمع كننده اي، طمع درك آن مقام را نداشته باشد.

در «جمله خبريه» نيز معناي فراز چنين خواهد بود:

خداوند آنچنان مقامي به امامان معصوم عليهم السلام عنايت فرموده كه هيچ ملحق شونده اي به آن مقام ملحق نمي گردد و هيچ برتري جوينده اي برتر از آن مقام نخواهد رفت و هيچ سبقت گيرنده اي از آن مقام سبقت نمي گيرد و هيچ طمع كننده اي، طمع در درك آن مقام را ندارد.

مقام تمامي امامان معصوم عليهم السلام از تمامي مخلوقات عالم حتّي فرشتگان، و پيامبران اولوالعزم به جز پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله كه مقام او از تمامي انسانها والاتر و بالاتر است، برتر است.

قال الرضا عليه السلام: «انّ آدم لمّا أكْرمه اللّه تعالي ذكره باسجاد مَلائكته لَهْ و بادخاله الجَنَّة. قال في نفسه: هَلْ خلق اللّه بَشَراً أفضل مِنّي؟ فعلم اللّه عزّ و جلّ ما وقع في نفسه فَناداه: ارفع رَأْسكَ يا آدم، فَانْظر إلي ساق عرشي، فَرَفَعَ آدم رَأسه فَنَظَرَ إلي ساق العرش فَوَجَدَ عليه مكتوباً: لا إله إلا اللّه، محمّد رسول الله، علي بن أبي طالب أميرالمؤمنين، و زَوْجته فاطِمة سَيِّدة نِساء العالَمين، و الحَسَن و الحُسَين سيِّد الشباب أهل الجنَّة. فقال آدم عليه السلام: يا ربّ من هؤلاء؟ فَقال عزّ و جلّ: مِنْ ذُرّيتكَ و هم خَيْر منك و مِنْ جَميع خَلْقي و لَوْلاهم ما خلقتك و لا خلقت الجَنَّة و النَّار و لا السّماء و الأرض». [1] .

امام رضا عليه السلام فرمود: همانا آدم چون اكرام شد از طرف خداوند به اينكه ملائكه به او سجده نمودند و او را وارد بهشت شد، با خود گفت آيا خداوند كسي را بهتر از من آفريده است؟ پس خداوند به او ندا كرد: اي آدم، سرت را بالا آور و به پايه هاي عرش من نگاه كن. چون آدم به



[ صفحه 284]



پايه هاي عرش نگاه كرد، ديد نوشته شده لا اله الا اللّه، محمّد رسول اللّه و علي اميرمؤمنان است و فاطمه سرور زنان عالم است و حسن و حسين آقاي جوانان بهشت هستند. آدم گفت: خداوندا اينها چه كساني هستند؟ خطاب رسيد: از نسل تو هستند و بهتر از تو و از تمامي آفريده شدگانم مي باشند و اگر آنان نبودند، تو را نمي آفريدم و بهشت و آتش و آسمان و زمين را به خاطر آنان آفريدم.


پاورقي

[1] بحارالانوار، ج 26، ص 273.