وقتي براي زائر ثابت گرديد كه امامان معصوم عليهم السلام معدن علم و گنجواره هاي علوم خداوند بوده و از هر گناه و پليدي، پاك و معصوم هستند، به اين فراز اقرار مي نمايد كه حق آن است كه شما حق بدانيد و باطل آن است كه شما باطل بشماريد. زيرا احاطه امام بر علم و تشخيص حق از باطل، بسيار فراتر از علم و شناخت بشري است و امام از تمام شكّ ها و اشتباهات به دور است و علم صحيح نزد امامان مي باشد.

عَنْ يُونس بن ظبيان: عن ابي عبدالله عليه السلام انّه قال له: «يا يونس، إذا اردتَ العلم الصحيح فَخُذ عَن اَهْل البيتِ فاِنّا رويناه و اوتينا شرح الحِكْمة و فَصْل الخَطاب انّ اللّه اصْطَفانا و آتانا ما لَمْ يؤت اَحَداً مِنْ العالَمين». [1] .

يونس بن ظبيان مي گويد: حضرت صادق عليه السلام به من فرمودند: اي يونس، هرگاه طالب علم صحيح بودي، آن را از اهل بيت بگير كه ما روايت مي كنيم آن را با حكمت و فصل خطاب. همانا خداوند ما را برگزيد، و عنايت كرده به ما آنچه كه به هيچ يك از مردم عالم نداده است.

با چنين علم و آگاهي اي كه خداوند به ائمّه طاهرين عليهم السلام داده، كليد تمامي حق ها و صواب ها نزد آنها است.

قال الباقر عليه السلام: «امّا إنّه لَيْسَ عِنْد أَحد مِنْ النَّاسِ حقّ و لا صَواب إلّا شَي ء اخذُوه مِنّا اَهْل البَيْتِ و لا أَحد مِنْ النّاس يقضي بحقٍّ و عدل إلاَّ و مِفْتاح ذلك القَضاء و بابه و اوّله و سنَّنَه أميرالمؤمنين عَلي بن ابي طالب». [2] .



[ صفحه 296]



امام باقر عليه السلام فرمودند: آگاه باش هيچ حق و صوابي نزد مردم نيست، مگر آنكه از ما خاندان پيامبر فراگرفته اند و هيچ كس قضاوت به حق و عدل نمي كند، مگر آنكه كليد آن قضاوت و درب آن و اوّلين كسي كه به آن، قضاوت كرده و سنّتِ آن را بنيان گذارده، اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب بوده است.