«مُقرّ» به معني اقرارگر و اعتراف كننده است.

پس از آنكه زائر به حقِّ امام عليه السلام، معرفتِ نسبي يافت، اقرار مي نمايد كه هر چند نتوانسته ام معرفت كامل به شما بيابم، ولي اقرار و اعتراف دارم به فضل و بزرگواري و برتري شما. اقرار زباني زائر نشأت گرفته از اقرار و اعتراف قلبي او است. و اين اقرار را



[ صفحه 298]



هميشه و در بعد از هر نماز بر زبان جاري مي سازد و اذعان دارد كه همه اين اقرارها، اعترافاتِ دروني است.

قال حسين بن علي عليهما السلام: «اَلَّلهُم انّي ادينك بِطاعَتِك و وِلايَتهم... مُؤْمن، مُقّر، مُسْلم بِذلك...». [1] .

امام حسين عليه السلام فرمودند (پس از هر نماز بگوييد): خداوندا من به دين تو پايبند و به اطاعت تو و ولايت ائمّه اطهار عليهم السلام مشغولم و ايمان دارم و اقرار مي نمايم و تسليم اين امور هستم....

اين اعتراف و اقرار در زيارت ائمّه عليهم السلام تكرار مي شود:

«... إنّي بِك عارِف و بِحَقّك مُقّر...». [2] .

...همانا من به تو معرفت دارم و به حق تو اعتراف مي نمايم....