در اين فراز زائر اقرار دارد كه آنچنان صبر و تحمّل خواهد كرد و تلاش خواهد نمود تا خداوند دينش را به واسطه ائمّه معصومين عليهم السلام و برپايي دولت بر حقِ امام زمان عليه السلام كه همان دولت خداوند است، احيا نمايد.

پس يكي از وظيفه هاي شيعه در دوران غيبت امام زمان، صبر، تحمّل و تلاش براي آمادگي است تا خداوند دينش را به دست حضرت بقيةاللّه الاعظم - عجل اللّه تعالي فرجه - احيا نمايد و منظور از احياء دين، آن است كه حضرت مهدي عليه السلام بسياري از



[ صفحه 328]



تحريف هايي كه توسط نااهلان در دين وارد شده، از ميان برمي دارد و دين را از تمامي افكار پليد، پاك مي نمايد و دين را ظاهر كرده، امر خداوند را بزرگ مي نمايد و زمين را مملوِ از عدل و قسط مي كند.

قال النبي صلي الله عليه وآله: «... التَّاسع مِنْهم قائم أَهل بَيْتي و مَهْدي اُمَّتي... فيعلي أمر اللّه و يظْهر دين اللّه و يؤيد بنَصْر اللّه و يَنْصر بِمَلائِكة اللّه فَيَمْلاء الأرْض عَدْلاً و قِسْطاً كَما مُلِئت جَوْراً و ظُلْماً». [1] .

پيامبر صلي الله عليه وآله فرمودند: نهمين امام از حجّت هاي خداوند، قيام كننده خاندان من و مهدي امّت من است. پس او بالا مي برد و بزرگ مي نمايد امر خداوند را و ظاهر مي كند دين خدا را و تأييد مي گردد به ياري خداوند و ياري مي شود به فرشتگان. پس آكنده مي نمايد زمين را از عدل و قسط، همانطور كه پر شده از پليدي و ستم.

حضرت مهدي عليه السلام آنچنان آلودگي هايي را كه در دين وارد شده، پاك مي نمايد كه گفته مي شود امام زمان با آيين جديد قيام نموده است.

عن أبي عبداللّه عليه السلام: «إذا قام القائِم جاء بِاَمْر جَديد كَما دعي رَسول اللّه في بَدو الإسْلام إلي اَمْر جديد». [2] .

امام صادق عليه السلام فرمودند: زماني كه قائم قيام نمايد، به آيين جديد قيام مي نمايد همان گونه كه رسولِ خدا آيين جديد آورد.

پس امام عليه السلام، احياگر دين خداوند است. آنچنان احياگري كه امر جديدي آورده است. شايد منظور از احياي دين آن است كه تا قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام و برپايي دولت حق، دين خداوند مرده است و توسّط حضرات معصومين عليهم السلام زنده مي گردد. چرا كه دين زنده آن است كه اوّلاً مردم شناخت كافي و وافي از تمام دين داشته باشند و تمامي مطالب و اركان دين را بشناسند و به آن اعتقاد داشته باشند. ثانياً دين بايستي به



[ صفحه 329]



صورت فردي و به صورت اجتماعي و در جامعه به صورت كامل اجرا شود و به احكام عمل گرديده و دين، نِمودِ خارجي يابد.

همگان شاهد هستند كه تا قبل از ظهور حضرت مهدي عليه السلام با آنكه ائمّه معصومين عليهم السلام در زمان حيات خود تلاش كرده و علماي اسلام مجاهدت ها نموده اند و در اين راه مسلمانان از مال و جان خود گذشته، درصدد برپايي دولت حق و صالح بوده اند و در اين راه با دشمنان خود به مبارزه برخاسته اند و شهيدان فراواني تقديم داشته اند، ولي هر دو ركنِ احياي دين، تحقّق نيافته است.

البتّه در زمان ظهور، با كامل شدن عقل مردم و بالا رفتن علم مردم همگي دين اسلام را مي شناسند و چون عقول كامل شده، بدي گناه را مي فهمند و به خير بودن ثواب واقف مي گردند و فلسفه احكام و واجبات بر آنها واضح مي گردد، لذا به دين پايبند مي شوند.

عن أبي جعفر عليه السلام: «إذا قام قائِمنا وَضَعَ اللّه يَده عَلي رؤوس العِباد فَجَمَعَ بها عُقولَهم و كَملت به أحْلامهم». [3] .

امام باقر عليه السلام فرمودند: زماني كه قائم ما قيام نمايد، خداوند دست رحمتش را بر سرهاي بندگان مي كشد، پس عقل هاي آنها هماهنگ گردد و آرمان هاي آنها كامل شود.

علاوه بر آن، ابواب علم گسترش مي يابد و به علم هاي جديدي كه مردم نمي دانسته اند، اطّلاع مي يابند.

عن ابي عبداللّه عليه السلام: «العِلْم سَبْعة و عِشْرون حَرْفاً، فَجَميع ما جاءت بِه الرُسُل حَرْفان فَلَم يَعْرف النّاس حتّي اليوم غَيْرِ الحَرْفين فَإذا قام قائِم أخرج الخَمْسة و العِشْرون فَبثَّها في النّاس». [4] .

امام صادق عليه السلام فرمودند: علمْ بيست و هفت حرف است و همه آن علم هايي كه



[ صفحه 330]



پيامبران آورده اند دو حرف است. پس مردم تا قيام حضرت مهدي بيش از دو حرف از علم را نمي دانند. پس زماني كه قائم قيام مي كند، خارج مي نمايد بيست و پنج حرف ديگر را و بين مردم منتشر مي نمايد (پس علم مردم كامل مي گردد).

پس در زمان حضرت مهدي عليه السلام عقل ها كامل مي گردد و علم مردم فراوان مي شود و از طرفي دوّمين ركن براي زنده بودن دينْ اجرا شده، دين خداوند در تمامي جامعه و عالم به صورت كامل اجرا مي گردد، آنچنان كه هيچ كافر و مشركي در عالم باقي نمي ماند.

قال ابو عبداللّه عليه السلام: «... فَإذا خَرَجَ القائم لَمْ يبق كافر باللّه العَظيم و لا مُشْرك بِالأمام...». [5] .

امام صادق عليه السلام فرمودند: پس هنگامي كه امام زمان از پسِ پرده غيبت خارج شود، هيچ فرد كافر به خداوند و شرك ورزنده به امام، باقي نخواهد ماند.

پس دين به دست امامان معصوم عليهم السلام احيا مي گردد.