«فاء» تفريع است براي جمله هاي گذشته از «مُؤْمن بايابكم».

زائر در اين فراز بعد ازتمامي اين اقرارها وبيان اعتقادات، اعلام مي دارد كه من با شما هستم و ملازم ركاب شمايم و با اين همه فضائل و سجاياي نيكويي كه شما داريد، سراغ كس ديگري و دشمنان شما نخواهم رفت. زيرا اوّلاً به شما عشق ورزيده و از افتخاراتم مي دانم كه با شما باشم و ثانياً خداوند به من امر كرده كه با شما باشم. چرا كه او فرموده:

«يَآ أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ». [1] .

اي كساني كه ايمان آورده ايد، تقوا داشته باشيد و همراه راستگويان باشيد.

و امام باقر يا امام صادق عليهما السلام فرمودند: صادقين همان خاندان و دودمان پيامبر



[ صفحه 334]



اكرم صلي الله عليه وآله هستند.

عَن أَبي عبداللّه اَوْ عَن أبي جَعْفر عليهما السلام في قوله «كُونُوا مَعَ الصَّادِقيِن» قال: مَعَ آل مُحمَّد. [2] .

پس من با قلب و اعتقاداتم و با دست و زبانم همراه شما هستم. يعني همراهي من باطني و ظاهري است.

شايد منظور زائر از اين فراز آن است كه زائر از خداوند مي خواهد كه او را در دنيا و آخرت همراه ائمّه معصومين عليهم السلام قرار دهد و نه همراه دشمنان. پس جمله چنين است:«فَجَعَلَني اللّهُ مَعَكم في الدُّنْيا و مَعَكُم في الآخِرَة لا مَعَ غَيْركم في الآخِرة و الدُّنْيا».

شايد هم منظور از «مَعَكم» اوّل، در حيات و زندگي باشد و «مَعَكم» دوّم، زمان رجعت ائمّه معصومين عليهم السلام. يعني زائر دعا مي نمايد كه من در زندگاني ام همراه شما باشم و پس از رجعت شما، در ركابتان به همراه شما باشم. پس زائر دعا مي كند: «فَجَعَلَني اللّه مَعَكم في حَياتي و مَعْكُم في الرَّجْعَة بِنُصْرَتِكم لا مَعْ عَدوّكُم مَعْ مُخالِفَته لكم».