منظور زائر از اين جمله كساني هستند كه حق امامان عليهم السلام كه همان ولايت و امامت است را انكار مي نمايند.

پس ششمين دسته اي كه از آنها بيزاري مي جوييم «انكاركنندگان امامت و ولايت ائمّه معصومين عليهم السلام» هستند. [1] .

اوّلين حق معنوي كه از ائمّه عليهم السلام انكار شد، حق ولايت و امامت بود و در پي آن غصب فدك و انكار اينكه فدك حق حضرت زهرا عليها السلام بوده است. اين انكارِ حق، انكار حق معنوي و مادي حضرت زهرا عليها السلام و ائمّه معصومين عليهم السلام بوده است. چرا كه مورّخين درآمد سالانه فدك را در آن زمان، بالغ بر بيست و چهار هزار دينار و يا به گفته برخي بالغ بر هفتاد هزار دينار مي دانسته اند. [2] .

اگر فدك در اختيار ائمّه عليهم السلام بود، با درآمد حاصل از آن كارهاي زيادي براي ترويج دين خدا به انجام مي رساندند.



[ صفحه 341]