اين عبارت با كمي اختلاف و كاستي و اضافي، پنج بار بر زبان زائر كه زيارت جامعه



[ صفحه 361]



را زمزمه مي كند، جاري مي شود.

البتّه اين تكرار به جهت ابراز ارادت و مودّت به خاندان رسالت است. چرا كه زائر حاضر است پدر، مادر، خويشتن و تمام اهل و خاندان خود را به فداي امام نموده، تمام مال و هستي خود را به پاي آنان فدا نمايد.

در فرازهاي قبل، كلمه «نَفْسي» وجود نداشت و در اين فرازْ زائر كه معرفت بيشتري به امام يافته، حاضر گرديده عزيزترين اشيا كه جان خويشتن است را تقديم امام خويش نمايد. لذا مجدّداً تفديه كرده است.