هيچ كس را يارايِ فهمِ كاملِ ذاتِ مقدّسِ خداوند نيست. چرا كه او فراتر از عقول ناقصِ بشري است.



[ صفحه 363]



قال علي عليه السلام: «فَتَبارك اللّه الَّذي لا يبلغه بُعد الهمَم و لا يناله حَدْس الفطن». [1] .

امام علي عليه السلام فرمودند: برتر از همه چيز است خداوندي كه همّت هاي بلند، او را درك نكرده و زيركي هاي هوشمندانه به او نمي رسد.

پس شناخت كامل خداوند به گونه اي كه بتوان كُنْه ذات او را توصيف كرد، مقدور نيست. ولي با عبادت و بندگي به درگاه خدا، مي توان او را شناخت و اين بندگي حاصل نمي شود، مگر با معرفت ولايت، كه معرفت الهي پس از معرفت امام زمان است.

خَرج الحُسين بن علي عليه السلام علي اصْحابه فَقال: «أيّها النَّاس إنّ اللّه عزَّ و جلَّ ذكره ما خَلْق العِباد إلّا لِيَعْرفوه، فَاذا عَرفوه عَبْدوه فَإذا عَبْدوه اسْتَغنوا بِعِبادته عَنْ عِبادة من سِواه. فقال لَه رَجل: يابن رَسول اللّه بِأبي اَنْتم و اُمّي فَما مَعْرفة اللّه؟ فقال: مَعْرِفة أهل كلّ زَمان إمامهم الَّذي تجب عَلَيهم طاعته». [2] .

روزي امام حسين عليه السلام رو به اصحاب خود كرده فرمودند: اي مردم، همانا خداوند - كه ذكرش عزيز و گرامي است - نيافريد بندگان را مگر براي شناخت و معرفت به او. پس هرگاه او را شناختند، او را مي پرستند و هر گاه او را پرستيدند، بي نياز مي گردند از بندگي ديگران. كسي گفت: اي فرزند رسول خدا صلي الله عليه وآله كه پدر و مادرم به فداي تو باد، معرفت و شناخت خداوند چگونه حاصل مي شود؟ امام فرمودند: به اينكه هر زمان، امام زمان خود را بشناسي. همان امامي كه واجب است اطاعت از او.

پس هر كس معرفت خداوند را بخواهد، بايستي معرفت امام زمان را حاصل نمايد. يعني شناخت واقعي خداوند، از زبان امام و گفتار امام نشأت مي گيرد و كسي كه امام شناس نيست، چگونه مي تواند خدا را بشناسد.

بنابراين هر كس قصد خداوند نمايد، بايد به سوي امام رو كند و به وي توجّه نمايد. چرا كه معرفت خدا، فقط از مسير اهل بيت عليهم السلام ممكن است.



[ صفحه 364]