«طأطأ» به معني خاضع و خاشع شد، متواضع گرديد و سر فرود آورد مي باشد.

هر شخصِ عالي رتبه وقتي منزلت و شوكت امامان عليهم السلام را در درگاه الهي دريابد و به آن شوكتْ معرفت يابد و جامعيّت آنان را متوجّه شده و بداند علم و حكمت واقعي نزد



[ صفحه 389]



آنان است، در مقابل عظمتشان سر فرود آورده و تسليم ايشان مي گردد.

شايد اين فراز تفريع باشد بر فراز قبل. يعني فضائلي كه خداوند به اهل بيت عليهم السلام داده است، سبب شده كه تمامي منزلت و شوكت داران در مقابل منزلت و شوكت ائمّه اطهار عليهم السلام، سر فرود آورند. چون عظمت ائمّه طاهرين عليهم السلام يا به خاطر خصوصيّات و ويژگي هايي است كه روح بزرگوار آنان دارا بوده يا به خاطر ويژگي هايي است كه متعلّق به موقعيّت والا و امامت آنها بوده است و هر يك از اين خصوصيّات و ويژگي ها، آنچنان زياد و عظيم بوده كه همه، حتّي دشمنان را به تعظيم وادار مي نموده است.

حكايت ها و داستان هايي كه از ائمّه اطهار عليهم السلام به ما رسيده، بيانگر عظمتِ روحيِ والاي آنها است.