عزيزترين امور براي هر كس، جان اوست و پس از آن، جان بستگان نزديك مانند پدر، مادر و فرزندان برايش بسيار عزيز است و طاقت رنجش آنان را ندارد و اگر يكي از آنها به سختي بيفتند، حاضر است براي رهايي آنها از سختي تمام هستي خود را بدهد. پس از جان خود و نزديكان، عزيزترين امور، اموال و دارايي هاي هر كس است كه براي به دست آوردن آنها دچار مشقّت هاي فراوان گشته و از دست دادن مال، براي بسياري از افراد گران و درد آور است.

پس همه اين امور عزيز و گرامي هستند، لذا فدا نمودن جان و اعطاي مال در راه حق، نوعي مجاهدت است و بعضي از افرادِ مخلص با خداوند معامله كرده، جان و مال خود را مي دهند و به ازاي آن بهشت و رضوان الهي را دريافت مي نمايند.

«إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَي مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُم بِأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ». [1] .

خداوند از مؤمنان، جانها و اموالشان را خريداري كرده، كه (در برابرش) بهشت براي آنان باشد.



[ صفحه 399]



زائر همانند مجاهد در راه خداوند كه جان و مال خود را به خدا تقديم مي نمايد، جان خود، پدر، مادر و خاندان خود را تقديمِ وليّ خدا و فداي او مي داند و از اموال خود در اين راه مي گذرد. چون معتقد است جان و مال خود و نزديكانش، در برابر عظمت ائمّه معصومين عليهم السلام ارزشي ندارد.