ششمين اثري كه موالات و ولايت ائمّه اطهار عليهم السلام دارد، آن است كه امضاي تمامي اعمال، به واسطه ولايت است. يعني در وادي محشر اگر كسي تمام اعمال واجب را انجام داده باشد ولي ولايت را نپذيرفته باشد، اعمال او رد مي شود.

قال ابو عبداللّه عليه السلام: «انّ اَوَّل ما يَسْأل عنه العَبْد إذا وَقف بَيْن يَدي اللّه جَلَّ جَلاله عَن الصَّلَوات المَفْروضات، و عَن الزَكاة المَفْروضة و عَن الصِيام المَفْروض وَ عَنْ الحَجَّ المَفْروض و عَن وِلايَتنا أَهْل البَيْت فَان اقَرّ بِوِلايتنا ثُمَّ مَات عَلَيها قبلت مِنْه صَلاته و صَوْمه و زَكاته و حَجّه و ان لم يقرّ بِوِلايتنا بَيْن يَدي اللّه جَلَّ جَلاله لَمْ يقبل اللّه عزَّ و جلَّ مِنْه شَيْئاً مِنْ أَعْماله». [1] .

امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا اوّلين سؤالي كه از بنده در آن هنگام كه در مقابل خداوند قرار مي گيرد مي شود از نمازهاي واجب است و از زكات هاي واجب و از روزه ها و حج هاي واجب و از ولايت ما خاندان پيامبر. پس اگر بر ولايت ما اقرار



[ صفحه 438]



داشت و با اين اعتقاد از دنيا رفته، نماز و روزه و زكات و حج او پذيرفته مي شود. ولي اگر در پيشگاه خداوند حاضر شده و اعتقادي به ولايت ما نداشته باشد، هيچ عملي از او پذيرفته نخواهد شد.