در فراز «شفاء دارِ البَقاء» پيرامون شفاعت و مقام شفاعت كنندگان توضيحات لازم گذشت. و تكرار اين فراز به خاطر مقامي است كه ائمّه اطهار عليهم السلام نزد خداوند دارند. چرا كه فراز اوّل به آن اشاره داشت كه آنان شفاعت كنندگان روز قيامت هستند كه به اذن خداوند، همگان را شفاعت مي نمايند. و در اين فراز اشاره به آن دارد كه آنان داراي چنان مقام و منزلتي هستند كه شفاعت آنها در درگاه الهي مورد قبول قرار مي گيرد.

در آن وادي شفيعان متعدّدي وجود دارند كه شفاعت آنها قبول خواهد شد.

قال رسول اللّه صلي الله عليه وآله: «الشفاء خَمْسة: القُرآن و الرَحِم، و الأمانة، و نَبيّكم، و أَهل بَيْت نَبيُّكم». [1] .

پيامبر خدا صلي الله عليه وآله فرمودند: شفاعت كنندگان پنج گروه هستند: قرآن، خويشاوندان، امانت، پيامبر شما و اهل بيت پيامبرتان.