«وكيل» به فردي گفته مي شود كه براي انجام كاري گماشته شده و يا كاري به او سپرده شده و او را نگهبان آن كار قرار داده اند. به عبارت ديگر وكيل نماينده اي است كه عهده دار انجام دادن كارهاي كسي باشد و كلمه «وكيل» از اسماء حسناي الهي است و بيست و چهار بار در قرآن تكرار شده است.

در يك جا مي خوانيم:

«حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ». [1] .

دو بار مي گوييم:

«وَ هُوَ عَلَي كُلِّ شَيْ ءٍ وَكِيلٌ». [2] .

و شش بار تلاوت مي كنيم:

«وَ كَفَي بِاللَّهِ وَكِيلًا». [3] .



[ صفحه 466]



كسي كه در تمامي ناملايمات و سختي ها خداوند را كافي بداند و او را بهترين حامي و وكيل خود قلمداد نمايد، مي تواند در برابر تمام آن ناملايمات و حتّي شدّت ها و سختي هايي كه از طرف دشمن به فرد با ايمان مي رسد ايستادگي نمايد و بر تمام آنها پيروز شود.

همان گونه كه در آيه 173 سوره آل عمران مي خوانيم، شعار تمام مجاهدين در راه خداوند، «حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ» است. تا آنجا كه قرآن درباره آنها مي گويد: هنگامي كه خبر اجتماع دشمن براي حمله به آنان رسيد، آنها نه تنها نهراسيدند، بلكه ايمانشان و به دنبال آن استقامتشان افزوده شد و گفتند خدا ما را كافي است و او بهترين حامي است. و اين خاصيّتِ ايمان داشتن به هدف است. چرا كه هر چه مشكلات بيشتر مي شود، استقامت و پايمردي افراد هم شديدتر مي گردد.