محمد بن احمد بن عبيدالله منصوري از عموي پدرش نقل كرده كه گفت: به سرورمان امام هادي - كه بر او درود باد - عرضه داشتم: دعائي به من بياموز و مرا بدان مخصوص گردان، فرمود: اي اباموسي بگو:

اي توشه ام در مقابل جهانيان، و اي اميد و تكيه گاهم، و اي پناه و پناهگاهم، اي يگانه اي يكتا، اي آن كه او خداي يكتاست، به حق كساني از مخلوقاتت كه آنان را خلق كردي و در ميان موجوداتت همانند آنان را قرار ندادي از تو مي خواهم كه بر تمامي آنان درود فرستي و اين حاجتم - كه آن را ذكر مي كني - را برآوري.

من از خدا خواستم اينكه نااميد نگرداند كسي را كه او را اين گونه بخواند.