احمد بن اسحاق گويد: به آن حضرت نامه نوشته و از مسأله ي رؤيت خدا سؤال كردم، مرقوم فرمود:

رؤيت ممكن نيست مگر آن كه بين بيننده و چيزي كه ديده مي شود هوايي قرار داشته باشد، تا چشم از آن بگذرد، و هر گاه هوائي نبوده و پرتوي وجود نداشته باشد رويت و ديدار ممكن نيست، و لازمه ي بودن هوا بين اين دو شباهت داشتن آنها به يكديگر است، چرا كه هر گاه بيننده با ديده شده در سبب موجب ديدارشان مساوي و برابر گرديد پس آنان مشابه يكديگرند، و لازمه ي آن شباهت داشتن آنها به يكديگر است، چرا كه اسباب مي بايست به مسببات خود متصل گردند.