محمد بن عيسي يقطيني گويد: آن حضرت به يكي از شيعيانش در بغداد نوشت:

به نام خداوند بخشنده ي مهربان، خداوند ما و شما را از فتنه و آشوب در امان دارد، كه اگر چنين كند نعمت بزرگي را نسبت به ما مبذول داشته، و اگر چنين ننمايد هلاكتبار خواهد بود، عقيده ي ما اين است كه جدال در مورد قرآن بدعت است، كه سوال كننده و جواب دهنده در آن گناه شريكند، و سؤال كننده مي پرسد آنچه ربطي به او ندارد، و پاسخ دهنده چيزي را پاسخ مي دهد كه در ارتباط با او نيست، و آفريدگار تنها خداي بزرگ است و جز خدا همه چيز مخلوقند، و قرآن كلام الهي است، براي خداوند نامي را از طرف خودت قرار مده كه گمراه مي شوي، خداوند ما و شما را از كساني قرار دهد كه در پنهاني از خدا ترسيده و از قيامت در هراسند.