الكشي قال: حدثني محمد بن قولويه قال: حدثنا سعد بن عبدالله قال: حدثنا احمد بن هلال عن محمد بن الفرج قال: كتبت الي ابي الحسن (عليه السلام) اسأله عن ابي علي بن راشد و عن عيسي بن جعفر بن عاصم و ابن بند؟ فكتبت الي: ذكرت ابن راشد رحمة الله فانه عاش سعيداً و مات شهيداً و دعا لابن بند و العاصمي.

محمد بن فرح گويد: به امام هادي (عليه السلام) نامه نوشته و از او درباره ي علي بن راشد و عيسي بن جعفر و ابن بند پرسيدم. حضرت نوشت: ابن راشد را ياد كردي؛ خدا او را رحمت كند. خوشبخت زيست و شهيد از دنيا رفت و ابن بند و عيسي بن جعفر را نيز دعا كرد.

اين روايت، در توثيق ابن راشد تقريباً آشكار است؛ چرا كه امام (عليه السلام) او را خوشبخت در دنيا و آخرت معرفي كرده است. اما در اينكه دعاي امام هادي (عليه السلام) در مورد ابن بند و عيسي بن جعفر مي تواند دلالت بر توثيق داشته باشد، بايد گفت كه اين چنين نيست و اين دعا فقط در حد يك مدح پذيرفته است؛ چرا كه امام توثيق آشكاري انجام نداده اند بلكه آن دو را دعا كرده اند و صِرف دعاي امام در حق كسي نمي تواند به عنوان دليلي بر وثاقت و عدالت راوي مطرح شود.