بازگشت

روزگار ناسازگار


گاهي اين نكته به ذهن مي آيد كه آيا واقعا برخي زمانها، مكانها و يا عوامل و حوادث طبيعي در زندگي انسان دخالت دارند؟ آيا بدي و خوبي و شوم بودن را مي توان به روزها و روزگاران نسبت داد؟ امام هادي عليه السلام پاسخ اين پرسش را به يكي از يارانش توضيح داد.

حسن بن مسعود مي گويد: به محضر مولايم حضرت ابوالحسن الهادي عليه السلام رسيدم. در آن روز چند حادثه ي ناگوار و تلخ برايم رخ داده بود؛ انگشتم زخمي شده و شانه ام در اثر تصادف با اسب سواري صدمه ديده و در يك نزاع غير مترقبه لباسهايم پاره شده بود. به اين خاطر، با ناراحتي تمام در حضور آن گرامي گفتم: عجب روز شومي برايم بود! خدا شرّ اين روز را از من باز دارد! امام هادي عليه السلام فرمود: «يَا حَسَنُ هَذَا وَ أَنْتَ تَغْشَانَا تَرْمِي بِذَنْبِكَ مَنْ لَا ذَنْبَ لَهُ؛ اي حسن! اين [چه سخني است كه مي گويي] با اينكه تو با ما هستي، گناهت را به گردن بي گناهي مي اندازي! [روزگار چه گناهي دارد!]»

حسن بن مسعود مي گويد: با شنيدن سخن امام عليه السلام به خود آمدم و به اشتباهم پي بردم. گفتم: آقاي من! اشتباه كردم و از خداوند طلب بخشش دارم. امام فرمود: اي حسن! روزها چه گناهي دارند كه شما هر وقت به خاطر خطاها و اعمال نادرست خود مجازات مي شويد، به ايام بدبين مي شويد و به روز بد و بيراه مي گوييد! حسن گفت: اي پسر رسول خدا!، براي هميشه توبه مي كنم و ديگر عكس العمل رفتارهايم را به روزگار نسبت نمي دهم. امام در ادامه فرمود: «يَا حَسَنُ اِنَّ اللَّهَ هُوَ الْمُثِيبُ وَ الْمُعَاقِبُ وَ الْمُجَازِي بِالأعْمَالِ عَاجِلاً وَ آجِلاً؛ اي حسن! به طور يقين خداوند متعال پاداش مي دهد و عقاب مي كند و در مقابل رفتارها در دنيا و آخرت مجازات مي كند.» [1] .


پاورقي

[1] بحارالانوار، ج 56، ص 2.