(گواهي مي دهم شما امامان) كرامت داده شدگان (هستيد).

يعني ائمه معصومين عليهم السلام بزرگواران و كرامت داده شدگان هستند. در فرازهاي قبل، ايشان را اصل ها و ريشه هاي كرامت دانسته «اصول الكرم»، و آنها را بندگان گرامي خداوند برشمرديم «وعباده المكرمين»، و در فرازهاي بعد آنان را آنچنان مي دانيم كه به بالاترين و شريف ترين مكان كرامت و گرامي داشته شدگان نائل شده اند «فبلغ الله بكم اشرف محل المكرمين».



[ صفحه 58]



چرا كه آنها به كرامت و بزرگواري خداوند دست يافته اند و پيروزي نهايي را در كرامت الهي يافته اند «الفآئزون بكرامته». لذا داراي نفوسي كريمانه گشته «اكرم انفسكم»، و طبيعت درونيشان و رفتار بروني و روش و خلق و خوي آنان سرشار از بزرگواري و كرامت است «سجيتكم الكرم».