(گواهي مي دهم كه شما، امامان) قيام كنندگان به فرمان خداوند (مي باشيد).

«قوام» كسي است كه به شدت و حدت برپادارنده و قيام كننده است.

ائمه معصومين عليهم السلام، قوام به فرمان هاي خداوند بوده اند و هم از نظر شدت قيام (كه امري كيفي است) و هم از نظر كثرت قيام (كه امري كمي است) در راه دين خدا و براي برپايي فرمان خداوند، مجاهدت نموده اند.

همچنان كه در فقره هاي «المستقرين في امر الله» و «التآمين في محبة الله» استقرار در فرمان الهي و تماميت در محبت الهي، از نظر كمي و كيفي است.



[ صفحه 61]



چرا كه اگر استقرار وتماميت كثير (كمي) وشديد (كيفي) نباشد، معنايي ندارد.