شما (حضرات معصومين) راه استوار و مستقيم تر هستيد.

بزرگان، راه و «صراط» را سه گونه دانسته اند:

1 - طريق و صراط شعيف. اين راه و صراط به سوي گمراهي و ضلالت است و راه كساني است كه بدون ائمه اطهار عليهم السلام و مرشد و مراد واقعي، قدم در راه و مسير الي الله گذارده اند.



[ صفحه 87]



2 - طريق و صراط قويم. اين راه اگر چه راهي صحيح است، ولي در آن افراط و تفريط، فراوان است و چه بسيار رهپويان اين مسير، كه به افراط و تفريط در موضوعات مختلف مبتلا گشته اند. همانند عالماني كه علم فراوان دارند، ولي تهذيب نفس ننموده اند.

3 - طريق و صراط اقوم. بايد گفت اين صراط، راهي است كه از هر گونه كج روي به دور بوده، به طور حتم، به مقصد مي رسد. اين همان راه ائمه عليهم السلام بوده و مسيري است كه ايشان طي نموده، خود عين راه راست و مستقيم و «صراط اقوم» گشته اند.

با اين توضيح معلوم مي شود، «اقوم» قيد اضافي براي «صراط» نيست، بلكه قيد احترازي است تا مسير و راه ارائه شده از طرف ائمه طاهرين عليهم السلام را از ديگر راه ها جدا سازد و بگويد تنها راه ائمه عليهم السلام، «اقوم» است.