«وليجه» از ماده «ولوج» به معني «دخول» است و به كسي گفته مي شود كه محرم اسرار و گرداننده كارهاي انسان باشد. ولي عضوي از نزديكان و خانواده و دوستان محرم نباشد. به طور كلي به هر كسي كه از خارج، به قومي وارد شده، ولي از نژاد آنها نبوده و محرم اسرار شده است، «وليجه» گويند.

بعضي از مفسران از جمله ابوالفتح رازي، «وليجه» را به دخيله يعني بيگانه و كسي از مشركان كه مسلمانان با او معاشرت و دوستي دارند، معنا كرده اند.

بنابراين يازدهمين دسته اي كه زائر از آنها اعلام بيزاري و برائت مي نمايد، افراد بيگانه اي هستند كه از دين و احكام آن هيچ اطلاعي ندارند، ولي مورد معاشرت و دوستي بعضي از مردم قرار گرفته اند و مردم گمان مي كنند كه آنها مدافع دين و جزء افراد اهلي در برپايي نظام ديني هستند. يا افرادي كه عضو خاندان رسالت نبودند و از فرزندان پيامبر صلي الله عليه وآله نيستند، ولي خود را خليفه و امام مسلمين دانسته، در امر خلافت وارد شده و مردم آنان را محرم امامت بر مسلمين گردانده اند.