وانتم نور الاخيار وهداة الابرار وحجج الجبار
اين فراز، علت فراز قبل است. يعني زائر اعلام مي دارد: من نمي توانم ثناي شما را احصا كنم و به كنه مدح شما و اندازه وصف شما برسم. زيرا شما نور اخيار و هدايتگران ابرار و حجت هاي خداي جبار هستيد و اگر اين چنين نبوديد، مدح و ثنا و وصف شما ممكن بود.
توصيف امامان عليهم السلام به نور، در احاديث فراواني آمده است. چرا كه خلقت آنها از نور بوده و همان گونه كه نور، هادي و راهنماي گمراهان در شب تاريك است، امامان معصوم عليهم السلام نيز هدايت گر همگان بوده و همانند خورشيد كه تمام تاريكي ها و ظلمت ها را از بين مي برد، ظلمت هاي گمراهي را مبين و مشخص مي نمايند تا همگان راه را از بي راهه تشخيص دهند.
از طرفي ائمه اطهار عليهم السلام، هدايت گر و راهنماي نيكان هستند. ايشان خود
[ صفحه 163]
از طرف خداوند هدايت گرديده، هدايت گر مؤمنان شده اند و در عين حال، آنها دليل و برهان خداوند بر دشمنان دين هستند.