بازگشت

واشرقت الارض بنوركم وفاز الفائزون بولايتكم بكم يسلك الي الرضوان وعلي من جحد ولاي


و زمين به پرتو نور شما روشن شد و رستگاران به وسيله ولايت شما رستگار شدند. به وسيله شما، به بهشت رضوان توان رسيد و خشم خداوند رحمان نصيب هر كس كه منكر فرمانروايي شما است، خواهد بود.

منظور از مجموع اين فرازها، زمان قيام حضرت مهدي عليه السلام و رجعت ائمه عليهم السلام است كه با حضور امام، زمين منور و روشن مي گردد و همه نجات يافتگان به واسطه ولايت آنها و در پرتو آن حكومت، به رستگاري كامل دست مي يابند و در حكومت صالحان، به سوي رضوان الهي سلوك مي يابند. پس هر كس منكر ولايت امامان باشد، مورد غصب و خشم الهي قرار گرفته، به دست امام و يا ياران امام، به مكافات اعمال خود خواهد رسيد.

شايد هم منظور از اين فرازها، روز رستاخيز و در صحراي محشر است. همان گونه كه فرازهاي قبل را نيز به آن روز تعبير نموديم. پس مي گوييم: زمين با برپايي قيامت به نور عدالت و حق جويي ائمه معصومين عليهم السلام روشن مي گردد و مردم دو دسته خواند شد: دسته اول پيروزمندان و نجات يافتگان



[ صفحه 170]



هستند كه به واسطه ولايت امامان هدايت و اعتقاد قلبي كه به ائمه اطهار عليهم السلام داشته اند، پيروز شده در آن روز به واسطه محبتي كه به شما دارند، سلوك به سوي رضوان و بهشت الهي را آغاز مي نمايند. و دسته دوم كساني هستند كه ولايت ائمه اطهار عليهم السلام را انكار كرده، در دل خود بغض و كينه ائمه عليهم السلام را مي پروراندند. آنها مورد غضب و خشم خداوند قرار خواهند گرفت و به سوي جهنم پرتاب خواهند شد.

استفاده از فعل ماضي در تمامي فرازهاي چهارگانه، به خاطر آن است كه زائر تحقق تمامي اين امور را يقيني دانسته و از نظر او همه اين مراحل، قطعي الوقوع است. همان گونه كه وقوع فرازهاي قبلي نيز قطعي مي باشد.

البته شايد منظور از اين فرازها آن است كه زمين يك نور ظاهري دارد كه خورشيد است و يك نور باطني كه ائمه عليهم السلام هستند. زمين به نور وجودي ائمه معصومين عليهم السلام، روشن و منور گرديده و با استفاده از اين روشني است كه رستگاران به رستگاري مي رسند و اگر آن نور نبود و ظلمات حاكم بود، راه رستگاري گم مي شد و هيچ كس رستگار نمي گشت و با آن نور است كه سير و سلوك از زمين به سوي رضوان و بهشت الهي آغاز مي گردد و هر كس كور باشد، نور ولايت را انكار نموده، اسباب غضب و خشم خداوند را براي خود فراهم آورده است.

شايد هم منظور آن است كه با تابيدن نور هدايت ائمه عليهم السلام بر قلب هاي اهل زمين، همگي هدايت يافته اند.



[ صفحه 171]