و (تنها) درجات بلند از آن شماست.

اين فراز به درجه هاي بالاي ائمه معصومين عليهم السلام در قرب و نزديكي به خداوند اشاره دارد.

آنها آنچنان مقامي دارند كه هيچ كس ديگري داراي چنين مقام و منزلتي نزد خداوند نيست. بسياري از صفات آنها كه در زيارت جامعه به آن اشاره شده است، مختص به وجود آنان است و در صفت هايي كه با ديگران مشترك هستند، آنها در عالي ترين مرتبه آن صفات به سر مي برند.

بعضي اين فراز را اشاره به درجه هاي ائمه معصومين عليهم السلام در بهشت و رضوان الهي دانسته اند. چرا كه خداوند در بهشت به ايشان چنان مقام و درجه بسيار رفيع و بلندي اعطا مي نمايد، كه هيچ كس ديگري به آن مقام و رتبه، نائل نمي شود.