و (تنها) مقام شايسته از آن شماست.

اين فراز به مقام ها و درجه هايي اشاره مي كند كه خداوند به



[ صفحه 193]



ائمه معصومين عليهم السلام عطا فرموده است. تفاوت اين فراز با فراز قبل در آن است كه «درجه رفيع» ائمه، درجه هاي قرب إلي الله بوده، ولي «مقام محمود»، درجه هايي است كه خداوند به ائمه طاهرين عليهم السلام داده است. خداوند به ائمه اطهار عليهم السلام، بعضي از مقام ها و درجه ها را در دنيا عنايت كرده است. مانند مقام عصمت كه خداوند اراده كرده آنها از تمامي ناپاكي ها به دور باشند. اشاره به سوره مباركه احزاب، آيه 33. و برخي از درجه ها و مقام ها را در آخرت به ايشان عطا مي نمايد.

بعضي بر اين باورند كه مقام محمود، مقام «شفاعت كبراي» ائمه معصومين عليهم السلام مي باشد. چرا كه آنان بزرگ ترين شفيعان در عالم ديگر بوده و كساني كه شايستگي شفاعت داشته باشند، مشمول اين شفاعت بزرگ خواهند شد.

بعضي ديگر مقام محمود را، «نهايت قرب الي الله» دانسته اند. به گونه اي كه هيچ حجابي بين ائمه عليهم السلام و خداوند وجود نداشته باشد.