و (تنها) شفاعت پذيرفته شده، از آن شماست.

در فراز «شفعاء دار البقاء» پيرامون شفاعت و مقام شفاعت كنندگان توضيحات لازم گذشت. تكرار اين فراز به خاطر مقامي است كه ائمه اطهار عليهم السلام نزد خداوند دارا هستند. چرا كه فراز اول به آن اشاره داشت كه آنان شفاعت كنندگان روز قيامت هستند كه به اذن خداوند، همگان را شفاعت مي نمايند و در اين فراز اشاره به آن دارد كه آنان داراي چنان مقام و منزلتي هستند كه شفاعت آنها در درگاه الهي مورد قبول قرار مي گيرد و رد نمي شود.



[ صفحه 195]