پس به حق آن خدايي كه شما را امين به راز خود كرد و سرپرستي كار خلق خود را به شما واگذارد و فرمان برداري شما را به فرمان برداري خود پيوند زد؛

زائر با اين عبارت، معصومين عليهم السلام را به خداوند قسم مي هد و با اين قسم دادن مي خواهد بگويد كه گناهان من آنچنان فراوان و عظيم است كه نه تنها نزد خداوند رسوا شده ام، بلكه نزد شما نيز آبرويي ندارم. لذا شما را قسم مي دهم كه گناهان مرا عفو و مرا شفاعت نماييد.

اين قسم دادن در ظاهر يك قسم بوده، ولي در واقع در اينجا سه قسم داده شده كه بيان كننده سه تفضل الهي به ائمه اطهار عليهم السلام است:

1 - شما را قسم مي دهم به حق آن خداوند متعالي كه شما ائمه طاهرين عليهم السلام را امنا و امين هاي خود بر رازها و اسرار خود گرداند.

«اسرار الهي» عبارت است از علوم و معارفي كه بيان و افشاي آن، مگر براي اهل آن جايز نيست. ائمه اطهار عليهم السلام حافظ و امين بر اسرار الهي بوده، هم آن را حفظ نموده (همچنان كه در فراز «حفظة سر الله» بيان شد) و هم امانت داران آن اسرار بوده و آن امانت ها را به اهلش مي رساندند.

2 - شما را قسم مي دهم به حق آن خدايي كه از شما درخواست كرد تا حفظ و مراعات و نگهداري كار آفريده شدگان را به عهده گيريد.

يعني شما ائمه عليهم السلام، عهده دار حفظ و نگهداري مردم و تمامي مخلوقات



[ صفحه 200]



هستيد. اين حفظ و مراعات، گاهي مادي و ظاهري است و گاهي معنوي و باطني. يعني ائمه معصومين عليهم السلام، عهده داران حفظ دنيا و آخرت مردم هستند. البته دنيايي كه دنيازدگي به همراه نياورد و در مسير آخرت باشد.

3 - شما را به حق خدايي قسم مي دهم كه اطاعت از شما امامان معصوم عليهم السلام را به اطاعت از خود پيوند زده و نزديك نموده است.

منظور از اين قسم، آيه 59 سوره نساء است كه خداوند به اهل ايمان فرموده: «اي كساني كه ايمان آورده ايد، اطاعت نماييد خداوند را و اطاعت كنيد فرستاده خداوند را و صاحبان امرتان را».

بنابر اين خداوند اطاعت از صاحبان امر (اولي الامر) را به اطاعت از خود و رسولش پيوند زده و از پيوندي كه بين اطاعت ائمه با اطاعت رسول خدا و اطاعت خداوند برقرار شده، متوجه مي شويم كه اطاعت هر يك، بدون اطاعت ديگري، ثمر و فايده اي ندارد.

تمام اين قسم دادن هايي كه گذشت، حكايت از نهايت درماندگي و شدت ترس و وحشت زائر از عذاب دارد.