زيرا من فقط فرمان بردار شما هستم.

از آنجايي كه راه مستقيم، يك راه بيشتر نيست و آن راه همان راه و روش ائمه معصومين عليهم السلام است، زائر مي گويد: من منحصرا مطيع شما هستم (انحصار از تقدم «لكم» بر «مطيع» برداشت مي شود).

پس زائر از همين لحظه كه گناهانش با وساطت و شفاعت ائمه طاهرين عليهم السلام مورد عفو و بخشش قرار گرفته، اعلام مي دارد كه مطيع آن بزرگواران شده و ديگر معصيت الهي را مرتكب نمي گردد. هر چند قبلا نيز



[ صفحه 202]



اگر گناهاني كرده، از جاده اصلي اطاعت ايشان خارج نشده و حداقل معرفت به ائمه عليهم السلام را داشته است.

بعضي گفته اند: منظور زائر از اين فراز آن نيست كه من در تمام رفتار مطيع شما هستم. چرا كه اگر چنين بود، نبايستي گناه مي كرد تا در فرازهاي قبلي طلب عفو نمايد و همچنين اگر مطيع محض بود، بايد به مقام و رتبه اصحاب خاص آنان نائل مي آمد. در حالي كه اكثر زائران چنين نيستند. پس منظور زائر آن است كه: من اميد دارم تا كاملا مطيع شما باشم

برخي نيز اين فراز را نوعي جلب توجه معصومين از طرف زائر براي التجا دانسته اند. يعني زائر خود را متمرد و گناهكار مي داند، ولي براي آنكه ائمه طاهرين عليهم السلام او را عفو كرده و شفاعت نمايند، به آنان پناه برده، براي راه دهي آنان و اينكه او را بپذيرند، خود را مطيع آنها در بعضي از امور مثل انجام واجبات معرفي مي نمايد.