هر كه از شما فرمان برداري كند، خدا را فرمان برداري كرده و هر كه نافرماني شما كند، خدا را نافرماني نموده و هر كه شما را دوست بدارد، خدا را دوست داشته و هر كه شما را دشمن بدارد، خدا را دشمن داشته.

اين عبارت نشان دهنده معرفتي است كه زائر از كمال اتصال و ارتباط معصومين عليهم السلام با خداوند دارد.



[ صفحه 203]



اصولا اطاعت و فرمان برداري از ائمه معصومين عليهم السلام، جزء مكمل اطاعت از خدا، بلكه حقيقت اطاعت از خداوند است و نافرماني از آنها نيز نافرماني از دستورات خداوند متعال است. چرا كه اطاعت خدا و اطاعت ائمه عليهم السلام در طول يكديگر است.

پس از آنجايي كه ائمه اطهار عليهم السلام از نظر ذاتي، اراده اي، رفتاري و گفتاري، فاني در خداوند هستند، كسي كه آنان را دوست داشته باشد، در حقيقت اراده، رفتار و گفتار خدا را دوست داشته، لذا خداوند را دوست دارد و هر كس با آنان دشمني نمايد، در حقيقت با اراده، رفتار و گفتار خداوند دشمني كرده، لذا خدا را دشمن داشته است.