خدايا، اگر من شفيعاني را مي يافتم كه به درگاهت از محمد و خاندان نيكويش آن پيشوايان نيكوكار، نزديك تر باشند، به طور مسلم آنها را شفيعان خود قرار مي دادم.

از اين عبارت معلوم مي شود كه ائمه اطهار عليهم السلام نسبت به همه پيامبران و انبياي الهي و فرشتگان، افضل و مقرب ترين افراد نزد خداوند مي باشند. چون اگر غير از اين بود، اين كلام از معصوم (صدور اين زيارت از امام هادي عليه السلام است) صادر نمي گشت.



[ صفحه 204]



همچنين بايد دانست كه زائر، عدم يافتن شفيعان ديگر را با كلمه «لو» بيان نموده است. يعني زائر با به كار بردن اين كلمه اينطور بيان مي نمايد كه بر فرض محال، اگر شفيعاني نزديك تر از اين بزرگواران مي يافتم، آنها را شفيع قرار مي دادم. در حالي كه چنين يافتني محال است. پس من ائمه را شفيعان خود قرار مي دهم.