و (سلام بر شما اي) ولي نعمت ها.

«اولياء» جمع «ولي» به معني نزديكي و عدم جدايي است. وقتي اين كلمه به كلمه بعد از خود اضافه مي گردد، به معناي آن است كه «ولي» آنچنان به مضاف اليه خود نزديك شده است كه ميان آن دو هيچ فاصله اي وجود ندارد. مثلا اولياي الهي كساني هستند كه با عبادت و بندگي خداوند به خداي تعالي نزديك شده و هيچ فاصله اي ميان آنان و خداوند نيست و اينكه وجود انور امام عصر عليه السلام را «ولي الله» مي گويند، از همين باب است.

ائمه اطهار عليهم السلام علاوه بر آنكه اولياي الهي هستند، «اوليآء النعم» نيز مي باشند. يعني بين وجودشان و نعمت هاي ظاهري و باطني و بركات الهي، هيچ فاصله اي وجود نداشته و از فيض وجودشان و فيوضات علوم و معارفشان، نعمت هاي حقيقي و كمالات باطني براي تمامي مردم جاري است. از طرفي وجود ظاهري آنها و ولايت باطني آنان، از بزرگ ترين نعمت هاي الهي مي باشد.



[ صفحه 23]