والذادة الحماة واهل الذكر
و (سلام بر) دفاع كنندگان حمايتگر و اهل ذكر.
در قرآن كريم براي «ذكر» چهار مصداق بيان شده است. بنابر اين «اهل ذكر» چهار گروهند:
1 - كساني كه ياد خداوند در جان آنان نفوذ كرده است.
2 - افرادي كه اهل قرآنند.
3 - آنان كه اهل نمازند.
4 - كساني كه اهل و خاندان پيامبر اكرم صلي الله عليه وآله مي باشند.
چنين كساني فقط ائمه اطهار عليهم السلام هستند. چرا كه اگر منظور از ذكر، ياد خداوند باشد، آنان در ياد خداوند و مناجات با خالق بي همتا، سرآمد انسان ها مي باشند و آنانند كه آبرومندان درگاه الهي هستند. اگر منظور از ذكر، قرآن كريم است، باز ائمه اطهار عليهم السلام چنان انس و تعلقي به قرآن دارند كه «قرآن ناطق» لقب يافته اند. اگر مراد از ذكر، نماز است، آنها اقامه كنندگان و برپادارندگان واقعي نمازند و چنانچه منظور از ذكر، رسول اكرم صلي الله عليه وآله است، ائمه اطهار عليهم السلام، اهل بيت رسالت و از خاندان ايشان مي باشند.
[ صفحه 46]