و حزبه وعيبة علمه و حجته
و (سلام بر) حزب خداوند و گنجينه داران علم او و حجت خدا.
«حزب» در اصل به معناي جماعت و گروهي است كه داراي تشكل بوده، با يكديگر در منش، رفتار، كردار و طرز تفكر همبستگي داشته باشند و از هدف و برنامه اي خاص پيروي نمايند.
در زيارت جامعه، دو بار كلمه «حزب» آمده است. يكبار منظور از آن «حزب خدا» و بار ديگر كه در فرازهاي آتي خواهد آمد، (حزبهم الظالمين لكم) منظور «حزب شيطان» است كه بر ائمه طاهرين عليهم السلام، ظلم روا داشته اند و زائر از آنها و دوازده گروه ديگر بيزاري جسته است.
البته شيطان نمي تواند همه افراد را عضو رسمي حزب خود قرار دهد. فقط نفرات او كساني هستند كه طوق بندگي و ولايت او را بر گردن نهاده اند نحل / 100. و شيطان بر آنها چيره شده، خدا را از ياد آنها برده است. مجادله / 19.
در مقابل، همه انسان ها مي توانند جزء «حزب الله» قرار گيرند. به شرطي كه پنج ويژگي مهم را در خود ايجاد نمايند.
آيه بيست و دوم سوره مجادله، خصوصيات حزب الله را ايمان به خداوند،
[ صفحه 48]
ايمان به قيامت، عدم دوستي با دشمنان خدا، دارا بودن ايماني ثابت در قلب و رضايت از خداوند دانسته است و پاداش چنين كساني را رضايت خداوند از آنان، تأييدشان از جانب خدا به وسيله وحي، داخل شدن در بهشت و جاودانگي آنان در سراي بهشت مي داند.
ائمه معصومين عليهم السلام در ويژگي هاي پنج گانه ذكر شده، بر فراز قله ايمان به خداوند و روز رستاخيز قرار دارند كه در ايمانشان هيچ خللي وارد نگشته، در برابر دشمنان خدا سر سازش فرود نياورده و محب خداوند و راضي به تمامي مقدرات او هستند. لذا بر فراز حزب الهي قرار دارند.