بازگشت

و حزبه وعيبة علمه و حجته


و (سلام بر) حزب خداوند و گنجينه داران علم او و حجت خدا.

«حزب» در اصل به معناي جماعت و گروهي است كه داراي تشكل بوده، با يكديگر در منش، رفتار، كردار و طرز تفكر همبستگي داشته باشند و از هدف و برنامه اي خاص پيروي نمايند.

در زيارت جامعه، دو بار كلمه «حزب» آمده است. يكبار منظور از آن «حزب خدا» و بار ديگر كه در فرازهاي آتي خواهد آمد، (حزبهم الظالمين لكم) منظور «حزب شيطان» است كه بر ائمه طاهرين عليهم السلام، ظلم روا داشته اند و زائر از آنها و دوازده گروه ديگر بيزاري جسته است.

البته شيطان نمي تواند همه افراد را عضو رسمي حزب خود قرار دهد. فقط نفرات او كساني هستند كه طوق بندگي و ولايت او را بر گردن نهاده اند نحل / 100. و شيطان بر آنها چيره شده، خدا را از ياد آنها برده است. مجادله / 19.

در مقابل، همه انسان ها مي توانند جزء «حزب الله» قرار گيرند. به شرطي كه پنج ويژگي مهم را در خود ايجاد نمايند.

آيه بيست و دوم سوره مجادله، خصوصيات حزب الله را ايمان به خداوند،



[ صفحه 48]



ايمان به قيامت، عدم دوستي با دشمنان خدا، دارا بودن ايماني ثابت در قلب و رضايت از خداوند دانسته است و پاداش چنين كساني را رضايت خداوند از آنان، تأييدشان از جانب خدا به وسيله وحي، داخل شدن در بهشت و جاودانگي آنان در سراي بهشت مي داند.

ائمه معصومين عليهم السلام در ويژگي هاي پنج گانه ذكر شده، بر فراز قله ايمان به خداوند و روز رستاخيز قرار دارند كه در ايمانشان هيچ خللي وارد نگشته، در برابر دشمنان خدا سر سازش فرود نياورده و محب خداوند و راضي به تمامي مقدرات او هستند. لذا بر فراز حزب الهي قرار دارند.