حضرت سمانه مادر امام هادي
حضرت سمانه عليهاالسلام از اهالي مغرب (حدود بين آفريقا و اندلس) بود كه دست تقدير او را به مدينه آورد و همسر امام جواد عليه السلام گرديد.
اين بانوي با كمال، به قدري در راه كمالات و فضايل معنوي، ممتاز بود كه او را سيده و ام الفضل (مادر ارزشها) مي ناميدند. در زهد و تقوا در عصر خود بي نظير بود و بيشتر روزهاي سال، روزه سنتي مي گرفت.
هنگامي كه سمانه با كاروان مغرب، به مدينه آمد و توسط محمد بن فرج به خانه ي امام جواد عليه السلام راه يافت و همسر آن حضرت گرديد، امام جواد عليه السلام در شأن او چنين فرمود:
ان اسمها سمانة، و انها امة عارفة بحقي، و هي من
[ صفحه 12]
نساء الجنة، لا يقربها شيطان مارد، و لا ينالها كيد جبار عنيد، و هي كانت بعين الله التي لا تنام، و لا تخلف عن امهات الصديقين و الصالحين.
«نام او سمانه است. او بانويي است كه به حق مرا مي شناسد. او از بانوان بهشت است. شيطان سركش به او نزديك نشود و نيرنگ طاغوت عنود به او راه نيابد. او همواره مورد نظر لطف خداوندي است كه هرگز خواب ندارد و همطراز مادران افراد صديق و صالح است.»
عالم بزرگ، سيد مرتضي در كتاب عيون المعجزات، در شأن حضرت سمانه مي نويسد:
و كانت من القانتات:
«او از بانواني بود كه در مقام عبادت خدا نهايت خشوع و خضوع را داشت و پيوندش با خدا، بسيار گرم و تنگاتنگ بود». [1] .
آري، يك بانو مي تواند به مقامي برسد كه به فرموده ي امام جواد عليه السلام شايستگي مادري افراد راستين و شايسته را پيدا كند و فرزانه ي ممتاز و ارجمندي همچون امام هادي عليه السلام از دامن او برخيزد.
پاورقي
[1] رياحين الشريعه، ج 3، ص 23 - منتخب التواريخ، ص 789، به نقل از اثبات الوصيه مسعودي.